het bezittelijk voornaamwoord

zelfst.naamw.

Verbuigingen:	bezittelijke voornaamwoorden
Verbuigingen:	bezittelijk voornaamwoordje

een voornaamwoord dat de relatie aanduidt tussen de persoon en een zelfstandig naamwoord.

Bron: WikiWoordenboek.

• 1) Voornaamwoord
• Een bezittelijk voornaamwoord verwijst naar een bezit, zoals mijn, jouw, zijn, haar. Het staat bijna altijd voor een zelfstandig naamwoord: dit is jouw jas. Maar je kunt het ook zelfstandig gebruiken, zoals in dat is de mijne. Als je mijn, jouw en zijn zonder nadruk uitspreekt, zeg je m'n, je en z'n.
• een voornaamwoord dat een bezitsrelatie uitdrukt bijvoeglijk gebruikt mijn jas - uw boek zelfstandig gebruikt dit is de mijne - daar ligt het uwe
• Het 'bezittelijk voornaamwoord' (afgekort: 'bez.vnw.' of 'bzvnw') of 'possessief pronomen', in het Latijn 'pronomen possessivum' genoemd, is in de taalkundige benoeming een voornaamwoord dat vooral een bezitsrelatie uitdrukt, bijvoorbeeld tussen een persoon en een zelfstandig naamwoord, bijvoorbeeld 'haar boe...

Toon uitgebreidere definities

bezittelijk voornaamwoord

1. Wat is het bezittelijk voornaamwoord? Zie Wat is het bezittelijk voornaamwoord?
2. Is `Het echtpaar was idolaat van hun kind` juist? Zie Het echtpaar en zijn / haar / hun kind

Is het 'de bezittelijk voornaamwoord' of 'het bezittelijk voornaamwoord'?

Het is 'het bezittelijk voornaamwoord', want bezittelijk voornaamwoord is onzijdig. Als je het aanwijst is het 'dat bezittelijk voornaamwoord'.

Wat betekent bezittelijk voornaamwoord?

'een voornaamwoord dat de relatie aanduidt tussen de persoon en een zelfstandig naamwoord.'

Hoe spel je bezittelijk voornaamwoord?

bezittelijk voornaamwoord spel je B E Z I T T E L I J K Spatie V O O R N A A M W O O R D

Zoek bezittelijk voornaamwoord op Woordenlijst.org
Zoek bezittelijk voornaamwoord op Google
Zoek bezittelijk voornaamwoord op Wikipedia